เวลาช่วงหัวค่ำยามเย็น หลังจากที่เล่นเกมส์เพื่อรอแฟนกลับมากินข้าวพร้อมกัน "วันนี้ขี้เกียจ กินข้าวร้านใต้หอละกัน"

เป็นประจำที่พนักงานเสริฟจะติดอกติดใจละครก่อนข่าว จึงเปิดทีวีทิ้งไว้ ไม่ใช่เพราะให้ลูกค้าดู แต่อยากฟังเสียงละครในขณะทำงาน

ตูก็ไม่ได้สนใจอะไรหยิบหนังสือขึ้นมาอ่านรอกินข้าว  แต่ทันใดนั้น !!!

ตูก็ได้ยินเสียงเพลงในละคร เป็นฉากที่ยิ่งยง กำลังยืนร้องเพลงลูกทุ่งอยู่บนเวที

บ้านเรือนเคียงกัน  แอบมองทุกวันเลยเชียว
เห็นหน้าหน่อยเดียว หัวใจโน้มเหนี่ยวฝันหา
หากมีวันใด ที่นวลหายไปไกลตา
โอ๊ย..ในอุรา พี่มันเหมือนว่าถูกลนด้วยไฟ
ถ้าน้องกระจู๋กระจี๋ มาคุยกับพี่วันใด
พี่แทบจะเหาะจะเหิน เหมือนเดินแผ่นดินไม่ได้
ถ้าน้องทำโกรธทำขึง บึ้งตึงกับพี่วันใด
พี่ก็จะโดดกองไฟ ให้มันตายไปเสียน้องยา
....

...

เอ๊ะ !!! ไหนลองตั้งใจฟังชัดๆ อีกทีซิ๊

..

 ถ้าน้อง กระจู๋กระจี๋ มาคุยกับพี่วันใด
พี่แทบจะเหาะจะเหิน เหมือนเดินแผ่นดินไม่ได้

 ..

เฮ้ยย กระจู๋ มาทั้งแท่งเลย ผ่านเซ็นต์เซอร์ มาได้ไงฟะ ก๊ากกกก

อาศัยความเนียนของเพลงกลบ

ปล. ผมล้อเล่นนะ ขำๆ แต่ยิ่งยงร้องคำว่า "กระจู๋" จริงๆ นะ  ยังดีกว่าละครเรื่องก่อน ขึ้นว่า "เหมาะสำหรับทุกวัย" เปิดฉากมา นางร้ายจับหัวนางเอก กดน้ำ (-_-") ตูละเชี่อเลย

ขำๆ นะ 5555

{moscomment}