หลังจากคอนเสิร์ตเวโรโดมรีเทิร์น คาราบาวก็จัดคอนเสิร์ตต่อทั่วประเทศ ใช้ชื่อว่า "One Province One Concert (OPOC)" ซึ่งประเดิมจังหวัดแรกที่บ้านเกิดของลุงแอ๊ด รวมถึงบ้านผมด้วยคือที่จังหวัดสุพรรณบุรี โดยคอนเสิร์ตคาราบาวครั้งนี้ขึ้นชื่อว่าบัตรหาค่อนข้างลำบาก

คอนเสิร์ตจัดวันที่ 1 เมษายน 2554 คืนก่อนคอนเสิร์ต 1 วัน พ่อโทรมาบอกว่าอาจได้บัตรฟรี ให้เตรียมตัวไว้ พรุ่งนี้ก่อนเที่ยงจะโทรมาคอนเฟริม !!!!

ด้วยความที่พึ่งจะไปดูรอบเวโรโดมรีเทิร์นมาหมาดๆ บวกกับมีงานค้างที่ทำงานพอสมควร เลยลังเล สองจิตสองใจ แต่พ่อบอกว่ายังไงก็ต้องมาให้ได้ !!??

จัดแจงเคลียร์งานคืนนั้นเลย โทรไปบอกหัวหน้า แล้วก็เลื่อนนัดบริษัทที่จะเข้ามาติดตั้งระบบ

สายๆ วันที่ 1 เมษา พ่อโทรมาบอกว่าได้บัตรแล้วสี่ใบ ไปได้ทั้งครอบครัว อ้อ ติดกีต้าร์มาด้วย เผื่อไว้ !!??

คอนเสิร์ตจัดที่โรงเรียนกรรณสูตศึกษาลัย ซึ่งเป็นโรงเรียนเก่าผมเอง ได้กลับไปเยี่ยม ประตูเปิดหกโมงเย็น รีบลางานครึ่งวัน ซิ่งกลับสุพรรณด่วน !!!

ระหว่างที่นั่งรอพ่อกับลุงอยู่ บังเอิญเจอพี่อู๊ด เป็นต่อครับพี่น้อง เลยรบกวนขอพี่เค้าถ่ายรูปหน่อย

ภาพบรรยากาศบูธผู้สนับสนุนต่างๆ งานนี้โชคดีได้ดูคอนเสิร์ตด้วยเนื่องจาก โดมกลางแจ้งรั่ว ไม่สามารถใช้งานได้ เลยกลายเป็นคอนเสิร์ตกลางแจ้งไป

ตอนนี้ยังไม่เท่าไหร่ พอฟ้ามืด ยุงเริ่มมา

จริงๆ ก่อนหน้านี้แวะกินข้าวกับลุงมนัสก่อน ลุงบอกว่าเอ็งกล้าแบกกีต้าร์เข้าไปในงานไหม ถ้ากล้าจะพาไปให้ลุงแอ๊ดเซ็นต์ชื่อให้ เพราะว่าลุงเค้าเป็นเพื่อนสนิทกับลุงแอ๊ด เมื่อคืนยังกินเหล้าด้วยกันอยุ่เลย !!

มาถึงขนาดนี้แล้วตูแบกไปแน่นอน เพราะโอกาสแบบนี้หาได้ยากมาก ไม่ต้องแคร์สายตาคนอื่น

มีเด็กเดินมากับแม่แล้วได้ยินเด็กมันถามแม่ว่า "พี่เค้าเอากีต้าร์มาดูคอนเสิร์ตทำไม"  ทำเอาเขิลเหมือนกัน

ลุงมนัส (คนกลาง) เจ้าของสโลแกน "รู้อะไร ไม่สู้ รู้จักกัน" งานนี้ต้องยอมจริงๆ

ช่วงเวลาสำคัญ ระหว่างที่คนดูพึ่งเริ่มเข้ามานั่ง ลูงบอกว่า "ถ้าจะให้เซ็นต์ต้องไปตอนนี้ เดี๋ยวเลิกแล้วแอ๊ดกลับกรุงเทพเลย"  เราก็เดินตามเข้าไป ที่แรกจะเข้าไปทั้งครอบครัว แต่ว่าการ์ดห้ามไว้ อนุญาติให้เข้าไปได้แค่สองคน  ตามหลังลุงมนัสไปเรื่อยๆ ไปยังที่พักนักดนตรี อยู่ใต้อาคาร 1 โรงเรียนเรานั่นเอง (ใครเรียน กส. ก็ตึกหน้าเสาธงนั่นแหละ) ระหว่างทางเจอสมาชิกของวงคาราบาว ต่างนั่งคุยกันกับคนสนิทที่ตามมา กระจัดกระจายอยู่  เดินผ่านพี่เล็ก คาราบาวมือกีต้าร์ขวัญใจ ด้านในสุดลุงแอ๊ด กำลังนั่งคุยอยู่กับการ์ดที่มาคอยดูแลความปลอดภัย

"หลานชายชอบคาราบาวมาก เอากีต้าร์มาให้เซ็นต์  ช่วยเซ็นต์ให้มันหน่อย" ลุงมนัสทักไป

ระหว่างนั้นเราก็จัดแจงเอากีต้าร์ออกมา เสียงลุงแอ๊ดว่า "เฮ้ย นี่มันยี่ห้อเดียวกับที่ทุ่มเลยนี่"  จากนั้นเราก็เอาปากกาเมจิกสีดำที่เตรียมมา กำลังจะแกะออกจากห่อ......

มีเสียงจากตำรวจคนนึงบอกว่า "เดี๋ยวๆ เอานี่ดีกว่า มีสีทอง" ว่าแล้วแกก็ควักออกมาเป็นปากกาเมจิกสีทองใหม่เอี่ยมยังไม่ได้แกะพลาสติกออกเลย (ในใจคิดแกเตรียมมาทำไมหว่า)  เลยได้ใช้ปากกาาสีทอง เซ็นต์ แถมเข้ากับกีต้าร์สีเขียวสุดๆ

หลังจากนั้นถึงบางอ้อเลย คือคุณตำรวจที่ให้ยืมปากกาแกคงเตรียมมาให้ลุงแอ๊ด เซ็นต์บ้างแต่ไม่มีโอกาส พอเห็นเซ็นต์กีต้าร์ให้เรา เค้าเลยขอให้เซ็นต์ที่เสื้อกับบ้าง

ได้รับลายเซ็นต์กันครบถ้วนทุกคน ก่อนลาก็ถ่ายภาพร่วมกันเป็นที่ระลึก ก่อนออกไปมันส์กับคอนเสิร์ตด้านนอก

พูดอะไรไม่ออก ได้แต่บอกว่า "ขอบคุณครับ ๆ "

ลุงแอ๊ดบอกว่า "ไม่เป็นไร ตั้งใจเล่นกีต้าร์นะ"

งานนี้คุ้มสุดๆ ได้ดูคอนเสิร์ตแล้วยังได้เจอลุงแอ๊ดอีก

สภาพที่นั่งแบบไร้โดมแอร์  พ่อแม่กับลุงได้บัตร VIP นั่งหน้า เราได้ตรงกลางๆ หน้า Control

ลุงแอ๊ดกับกีต้าร์คู่ใจ (ที่ทุ่ม) ซ่อมแล้ว ดูผ่านจอยักษ์ยังมีเห็นรอยแตกที่ซ่อมมา

แฟนวิ่งไปถ่ายรูปหน้าเวที ได้รูปพี่เล็กมา แต่ว่าโดนเจ้าหน้าที่ไล่กลับมา แถมไม่มีใครไปเต้นหน้าเวทีด้วย เพราะว่า คุณวราวุฒิ (ลูกชายท่านบรรหาร) กับ ผู้ว่าราชการจังหวัดมานั่งดูอยู่ด้านหน้า ช่วงครึ่งคอนเสิร์ตแรกดูกันแบบเกร็งๆ นั่งกันเรียบร้อยเชียว

ช่วงพิธีการนิดหน่อย ในจอยักษ์ ผอ.ชาญชัย โรงเรียนกรรสูตฯ อยู่มาตั้งแต่กะผมเรียนมัธยมเลย

ที่นั่งที่ได้มา แม้จะเบอร์ติดกัน แต่นั่งแยกกันมีทางเดินคั่นกลาง เลยตัดสินใจเดินออกจากที่นั่งไปยืนเต้นอยุ่หน้า Control ตรงกลางสนาม ได้เจอกับคุณชนินทร์ โปสาภิวัฒน์ (ผู้จัดคอนเสิร์ต "ทำโดยคนไทย" ที่เวโรโดมครั้งแรก) แกมายืนเต้นมันอยู่คนเดียว เลยเข้าไปขอถ่ายรูป แล้วก็ยืนเต้นข้างๆ ด้วยกัน

 (เสียดายแสงจากเงาตัวเองไปบังหน้าคุณชนินทร์)

หลังจากเข้าช่วงเมดเลย์สามช่า ใครทนนั่งเฉยๆ ได้ก็แปลกล่ะ ทุกคนเต้ยกระจาย !!!

มันส์มากครับ ที่เวโรโดมให้ 12/10 ส่วนที่สุพรรณให้ 10/10 ครับ

สุดท้ายขอโชว์กีต้าร์ชัดๆ อีกทีครับพี่น้อง

คุ้มค่าจริงๆ คอนเสิร์ตนี้ ตอนหัดเล่นกีต้าร์ใหม่ๆ ฝันว่าอยากได้ลายเซ็นต์ แอ๊ด คาราบาวมาไว้ที่กีต้าร์ ตอนนี้ฝันเป็นจริงแล้วครับ  

ปล. สงสัยต้องหากีต้าร์โปร่งคุ่กายตัวใหม่แล้วหละ ตัวนี้ขึ้นหิ้งแน่นอน !!!

{moscomment}